نگارش دانشگاهی یکی از سیاق‎های زبان علم است که می‎تواند انواع مختلفی داشته‎ باشد: کتاب درسی، مقالات پژوهشی، پایان‎نامه‎های دانشگاهی و ... . هدف مقالۀ حاضر مقایسۀ ساختار زبانی در سیاق مقالات علمی­ ‎پژوهشی در رشته‎های علوم انسانی و علوم پایه است. بدین منظور، سی چکیده از مقالۀ علمی­ ‎پژوهشی رشته‎های روان‎شناسی، زبان‎شناسی و جامعه‎شناسی (در مجموع 90 چکیده) بررسی و ساختار بندهای مرکب آن‎ها با سی چکیده از مقاله‎های پژوهشی رشته‎های فیزیک، شیمی و زیست‎شناسی (در مجموع 90 چکیده) مقایسه شد. رویکرد مورد استفاده در مقالۀ حاضر، دستور نقش‎گرای نظام‎مند هلیدی است و بندهای مرکب از این منظر تحلیل شدند. روش پژوهش حاضر، کمّی است. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده است. برای تحلیل داده ها از روش اماری آنوا (ANOVA) و برای نرمال بودن داده ها از آزمون کولمرگروف­ ‎اسمیرنوف استفاده شد. یافته‎ها حاکی از آن است که گروه علوم انسانی بیش از گروه علوم پایه از بندهای مرکب استفاده کرده است. در میان گروه علوم انسانی هم، به ترتیب گروه جامعه‏شناسی بیش از زبان‏شناسی و گروه زبان‏شناسی بیش از روان شناسی از بندهای مرکب در نگارش خود بهره برده ‏است. در گروه علوم پایه هم گروه زیست‏شناسی بیش از دو گروه دیگر بندهای مرکب را در نگارش خود به کار برده ‏است، اما در کل این تفاوت در خود گروه‏ها معنادار نبود. تفاوت توزیع بندهای مرکب در دو گروه را می‎توان در نگاه کلی به تفاوت‎های سبکی هر کدام از آن‎ها نسبت داد. از سوی دیگر، نگارش دانشگاهی در رشته‎های علوم انسانی بیشتر موضوع درک و انسجام متن و گفتمان را لحاظ می‎کند تا رشته‎های علوم پایه. و در نهایت، رشته‎های علوم انسانی تمایل بیشتری به استفاده از ابزارهای استدلال منطقی در نگارش خود دارند تا رشته‎های علوم پایه.

در سال های اخیر، علم سنجی نقش مهمی در سنجش و ارزیابی عملکرد پژوهشی داشته است. این علم، رشد و تکامل پژوهش را در طول زمان با مراجعه به داده های استانداردشده پژوهش های دانشگاهی به ویژه اطلاعات کتاب شناختی، تجزیه وتحلیل می کند. در واقع، علم سنجی یا همان دانش سنجش علم با ارزیابی و رتبه بندی اصولی پژوهشگران، دانشگاه ها و مراکز پژوهشی به ارتقای آنها کمک کرده و منجر به شناخت بهتر نقاط قوت و ضعف آنها می شود و نقش مهمی در سیاستگذاری عمومی و حکمرانی علمی بر عهده دارد. در این میان، جدای از مبنامندی علم سنجی و به تبع آن، امکان بومی سازی علم سنجی که در جای خود جزو مباحث مناقشه برانگیز جامعه علمی به شمار می رود، اینکه آیا علم سنجی در همه علوم از مبانی و منطق واحدی تبعیت می کند و یا باید برای علم سنجی علوم انسانی به دنبال منطق متفاوتی بود، یکی از دغدغه مندی های اصحاب علوم انسانی محسوب می شود. این مقاله، با در نظر گرفتن مفهومی عام از فلسفه و مبانی علوم و با الهام از نظریه لاکلا و موفه، از روش توصیفی و تحلیلی استفاده نموده تا از این طریق ضمن توجیه علمی لزوم استقلال نسبی علم سنجی علوم انسانی از مطلق علم سنجی، امکان شکل گیری مکتب علم سنجی علوم انسانی را مورد بررسی قرار دهد. از آنجا که شکل گیری مکتب علم سنجی علوم انسانی نیازمند ارائه تصویری عملی از آن نیز می باشد، شش سئوال کاربردی نیز در این مقاله بر اساس روش تحقیق کیفی مطرح و پاسخ های اولیه ای به این پرسش ها ارائه شده است.

در سالهای پس از انقلاب اسلامی 1357 گسترش دوره های تکمیلی به منظور کامل کردن چرخه آموزش عالی در کشور به یکی از بحث انگیزترین مسایل آموزش عالی کشور مبدل شد. این امر هم از لحاظ تامین کادر آموزشی و پژوهشی دانشگاهها و مراکز پژوهشی ـ که از یک طرف با خروج خواسته و ناخواسته بخشی ازهیات علمی با تجربه خود و از طرف دیگر با رشد انفجاری جمعیت دانشجویی در مقاطع کارشناسی و پایین تر مواجه بودند ـ و هم به منظور تامین نیروی متخصص سازمانهای حکومتی، صنعتی و کشاورزی، بسیار با اهمیت است. طی دو برنامه پنجساله اول و دوم که از سال 1368 آغاز شد، اولویت ویژه ای به گسترش دوره های تکمیلی با توجه به دو هدف عمده کمی و کیفی داده شد. در این تحقیق از یک طرف با توجه به آمار و ارقام موجود، اهداف کمی گسترش آموزش عالی مورد سنجش واقع می شود و از طرف دیگر از طریق داده های کسب شده از مصاحبه با صد تن از اعضای هیات علمی دوره های دکتری در رشته های علوم انسانی، نحوه تحقق اهداف کیفی این برنامه ها نیز مورد بررسی و کندوکاو قرار می گیرد.

زمینه و هدف: سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری نقش اساسی در تنظیم هیجانات دارند و وجود اختلال در هریک از این سیستم ها می تواند منجربه بروز ناتوانی هایی در افراد شود. پژوهش حاضر با هدف مدل سازی شکوفایی براساس سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری با میانجیگری شخصیت تاریک در دانشجویان دوره دکتری رشته های علوم انسانی صورت گرفت. روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی از نوع مدل سازی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان رشته علوم انسانی مقطع دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 1621 نفر تشکیل دادند. از بین آن ها 770 نفر داوطلب واجد شرایط به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده های لازم از پرسش نامه شکوفایی (سلیمانی و همکاران، 1394) و پرسش نامه شخصیت تاریک جونز و پالهس (جونز و پالهس، 2014) و پرسش نامه سیستم فعال سازی و بازداری رفتاری کارور و وایت (کارور و وایت، 1994) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری در سطح معناداری 0٫, 05 و در نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و Amos نسخه 22 صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد، اثر کل سیستم بازداری رفتاری بر شکوفایی (0٫, 001>p، 0٫, 445-=β, ) و سیستم فعال سازی رفتاری بر شکوفایی (0٫, 001>p، 0٫, 669=β, ) معنادار است؛ همچنین شاخص های نکویی برازش حاکی از برازش مناسب مدل است (2٫, 98=X2/df و 0٫, 901AGFI= و 0٫, 898GFI= و 0٫, 908CFI=، و 0٫, 079=RMSEA). نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد، مدل سازی شکوفایی براساس سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری با میانجیگری شخصیت تاریک از نظر آماری معنا دار بوده و مدل از اعتبار لازم برخوردار است.

هدف از این پژوهش کیفی کاوشی پدیدارشناسانه به ادراک دانشجویان دکتری رشته های علوم انسانی دانشگاه شیراز از تصویر دانشگاه بود. به منظور فهم عمیق موضوع پژوهش از روش پژوهش پدیدارشناسی از نوع تفسیری استفاده شد. مشارکت کنندگان پژوهش شامل دانشجویان دکتری رشته‏های علوم انسانی دانشگاه شیراز در نیم سال اول سال تحصیلی 1399 ـ 1400 بودند که با استفاده از رویکرد نمونه‏گیری هدفمند از نوع گروه بارز با در نظر گرفتن بحث اشباع نظری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش از مصاحبة نیمه ساختمند استفاده شد. جهت اعتباریابی داده ها از معیارهای تأییدپذیری و قابل قبول بودن با استفاده از روش‏های هم سوسازی و خودبازبینی محقق طی فرایند جمع‏آوری و تحلیل داده‏ها و مطابقت مصاحبه‏ها و مبانی نظری و پژوهشی استفاده شد. به علاوه، به کمک روش تحلیل مضمون، کدها و مضامین استخراج و شبکة مضامین تصویر سازمانی دانشگاه ترسیم شد. نتیجة پژوهش نشان داد ادراک دانشجویان از تصویر دانشگاه (مضمون فراگیر) مشتمل بر 56 مضمون پایه، 19 مضمون سازمان‏دهندة سطح دوم، و 7 مضمون سازمان‏دهندة سطح اول یعنی سرمایة انسانی، فرایند یاددهی ـ یادگیری، وجهة دانشگاه، نوع ساختار سازمانی، جوّ دانشگاه، خدمات و تسهیلات، و همچنین معماری و فضای سبز دانشگاه است. گفتنی است خروجی این کار می‏تواند به مدیران و برنامه‏ریزان توسعة دانشگاهی یاری کند تا با آگاهی از مؤلفه‏های تأثیرگذار بر تصویر دانشگاه به صورت آگاهانه‏تری به مدیریت تصویر دانشگاه و ایجاد تصویر سازمانی پایدارتر در ذهن دانشجویان بپردازند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

پژوهش حاضر به منظور بررسی کمی و کیفی محتوای جامعه شناسی دوره متوسطه بر اساس دیدگاه اجتماعی در برنامه ریزی درسی از نظر دبیران و دانش آموزان در انزلی اجرا شده است. در این پژوهش جامعه آماری شامل تمامی دبیران (40 نفر) و دختران پایه دوم و سوم دبیرستان (580 نفر) هستند. نمونه آماری برای معلمان 23 نفر زن و 15 نفر مرد و 2 نفر هم نامشخص هستند. با استفاده از فرمول کوکران 232 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بر روی انتقال فرهنگی، تغییر و تحول اجتماعی و شهروند مردم سالار می باشد.روش تحقیق توصیفی - پیمایشی می باشد. برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون خی دو (X2) استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که بین محتوای دروس جامعه شناسی با انتقال فرهنگی با تربیت شهروند مردم سالار و تغییر تحول اجتماعی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد.همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که بین همه سوالات تفاوت معنادار وجود دارد.

مقدمه: مقطع دکتری پرستاری در جهان در حال گسترش است. با این حال تفاوت هایی در ارائه برنامه ها وجود دارد که با تحلیل آن می توان در راه پیشرفت رشته گام برداشت. هدف از این مقاله مقایسه تطبیقی مقطع دکتری پرستاری دانشکده پرستاری اینگرام دانشگاه مک گیل و دانشکده پرستاری و مامایی علوم پزشکی تهران بود. روش کار: این یک مطالعه توصیفی-تطبیقی بوده که بر اساس الگوی بردی در سال 1397 انجام شده است. در این مطالعه به بررسی و مقایسه اجزا و نحوه اجرای برنامه درسی دوره دکتری پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه مک گیل کانادا پرداخته شده است. شواهد لازم از طریق جستجوی دستی و اینترنتی، کتابچه های راهنما، مستندات ملی و منطقه ای جمع آوری، توصیف، تفسیر و مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد دو دانشگاه در عین داشتن شباهت ها، از حیث اهداف، کوریکولوم و نحوه اجرای برنامه تفاوت هایی با هم دارند. نکته های قابل تأمل نحوه پذیرش دانشجو، شناور بودن دوره های ارائه شده، مبتنی بر صلاحیت بودن دوره ها و تفاوت در نقش های مورد انتظار از دانش آموخته دوره دکتری پرستاری در دانشگاه مک گیل بود. نتیجه گیری: می توان با تقویت نقاط قوت ورفع نقاط ضعف با الگو گرفتن از دانشکده های پیشرو در سطح جهان و تغییر نگرش کوریکولوم های پرستاری، کیفیت آموزش و به تبع آن کیفیت دانش آموختگان دکتری پرستاری را افزایش داد.